15e reisdag 13-06-2016

Vandaag blijven we op de plek waar we nu zijn. M.a.w. we gaan niet reizen en dus worden we wakker wanneer we wakker worden. Er was echter wel een stuk frisser en we hadden allebei last van onze keel. Zou dat door de airco komen? Ik zelf was ook een beetje hoofdig. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat het te maken had met de hoogte waarbij nu op vertoeven. We schatten wat we nu op een hoogte zitten van ca 2000 meter. Want in het zonnetje uit wind is het prima maar in de wind is het wel fris.
Nadat we ontbeten hadden zochten we onze spullen bij elkaar en gingen we lopend naar de entree van de campground waar een halte was voor de shuttlebus. Het duurde niet lang of we konden al instappen. Met de jaarpas die we gekocht hadden bij de Grand Canyon konden we zo in de bus gaan zitten en gingen we het park in.
We lieten ons eerst naar het “Inspiration Point” rijden waar we weer uitstapte. Om bij het viewpoint te komen moesten we nog wel een klein stukje lopen maar daar waren we goed op voorbereid. Els had haar (fiets)handschoentjes en krukken mee in ik de rugzak met truien, water, camera, papieren, etc.. Het lopen ging Els gelukkig goed af. Bij het eerste viewpoint aangekomen hadden we een adembenemend mooi uitzicht over de Bryce Canyon. Inderdaad inspirerend. Langs de Bryce Canyon waren verschillende hiking routes naar nog weer andere en hogere viewpoints. We besloten dat ik nog een stukje verder en hoger zou gaan kijken en Els zou blijven waar ze was. Ook daar waren schitterende vergezichten te zien die eigenlijk niet op een foto vast te leggen zijn, alhoewel je het natuurlijk wel probeert. We zaten op een hoogte van ca. 8100ft. (2469m). Daarna zijn we met de shuttlebus naar het “Sunset point” gegaan. Daar hadden we ook prachtige vergezichten.
Ondertussen begon het weer wat betrekken en hoorde we de eerste donderslagen in de verte.
We zaten net op tijd in de shuttlebus toen het begon te regenen. We wilde er bij het “Visitor Center” uitstappen maar toen regende het al behoorlijk en bleven we nog even schuilen in de bushalte. Maar ja hoelang moet je wachten. Dus besloten we de weg over te steken en het Visitor Center in te gaan.
Daar hebben we (in een soort bioscoop) naar een film over het ontstaan van de Bryce Canyon gekeken, in een klein museumpje rond gelopen en uiteraard ook nog even in de souvenirwinkel rond gesnuffeld.
Dat we weer naar buiten gingen scheen de zon weer (wat een timing).
We zochten de shuttlebus weer op en lieten we ons naar het beginpunt brengen. Daar hebben we wat rond gewandeld en uiteindelijk een souvenirtje gekocht voor in onze kast.
Aangekomen bij de receptie hebben we nog even het internet getest en contact gehad met het thuisfront. Daarna op naar de RV om onze lunch te gaan verorberen.
We zaten nog maar net binnen en het begon weer te regenen en te onweren. Els zei het lijkt wel of de eikels uit de boom vallen wat een geluid geeft dat. Wat bleek? Het hagelde en niet z’n klein beetje ook. Maar goed wij zaten droog (wat een timing).

Het was echt nog even nagenieten en morgen gaan we naar het volgende park: Zion Canyon