21e reisdag 19-06-2016

Vandaag gaan we de Tiago pass over en onze volgende stop is aan de andere kant van Yosemite park. Met andere woorden we hoeven vandaag niet veel miles te maken. Alleen zal de gemiddelde snelheid niet echt hoog liggen.

We werden wakker toen onze ogen open gingen en deden rustig aan want we hadden de tijd aan ons zelf. Het zonnetje scheen alweer en de temperatuur begon al weer te stijgen.
Nadat we gegeten hadden deden we nog een rondje toilet en daarna werd alles weer (ondertussen op routine) los gekoppeld opgeruimd en nagelopen.

Rond 9:15 reden we weg uit Mammonth Lakes en gingen we op weg naar de Tiago pass. Deze 4 baans weg was prima te doen en onderweg nog maar even bijgetankt want we moeten de RV toch met volle tank weer afleveren.

Bij de afslag ( I-120 ) stond aangegeven dat de Tiago pass open was. Uiteraard had ik dat van te voren wel even uitgezocht. Omdat deze pas in de winter dicht is vanwege de sneeuw en het is niet altijd zo dat deze pas op de zelfde dag weer open gaat. Dat hangt helemaal van de weersomstandigheden af. Maar wij mochten er in ieder geval overheen rijden.
Het eerste stuk ging prima en was goed te rijden. Bij de ingang van Yosemite park kwam ons parkpas weer goed van pas want we konden zonder te betalen de controle weer passeren.

Het was een geweldige route met mooie uitzichten, vergezichten. Ook de herten, vossen, etc. waren van de partij. Het hoogste punt was 9944 ft omgerekend 3031 m hoog.
Het is moeilijk te omschrijven en vast te leggen wat we allemaal gezien hebben maar het was prachtig. En uiteraard hebben we foto’s en films gemaakt.
We waren zo hoog dat we ook in de sneeuw hebben gestaan.
Dus eigenlijk hebben we alle weersomstandigheden meegemaakt. Zon, regen, onweer, hagel en sneeuw. Maar vooral zon (gelukkig).
Tijdens deze rit over de pass had ik 1 kromme tenenmoment. Dat was toen een bocht in reden en er een camper als tegenlichter in de buitenbocht over de middenlijn onze kant op kwam. Ik had niet veel uitwijk mogelijkheden. Maar we passeerde elkaar gelukkig zonder brokken.
Later vertelde Els dat ze meerdere kromme tenen had. Maar gelukkig zitten ze er allemaal nog aan.

Bij het laatste gedeelte van de rit kwamen we in het bosgedeelte waar 2 jaar terug een bosbrand was geweest. Dat was wel vreemd om te zien. Alleen recht opstaande lucifershoutjes. Maar op de grond was het al weer groen en begon de natuur zich weer te vormen.
Aangekomen bij de campground vertelde de eigenaar dat van hun positie de brandweer alles coördineerde en dat de campground gelukkig gespaard is gebleven.

We mochten zelf een plek uitzoeken en omdat we redelijk op tijd waren hadden we best wel keuze en dat hebben we dan ook benut en een mooi stekje uitgekozen voor 2 nachten.